Οι διπλωμάτες από όλο τον κόσμο ολοκλήρωσαν εννέα ημέρες συνομιλιών στη Γενεύη – συν έναν μαραθώνιο για μια νύχτα που διήρκεσε στις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής – χωρίς συμφωνία για μια παγκόσμια συνθήκη πλαστικών.
Κατά τη διάρκεια μιας ολομέλειας που ξεκίνησε την Παρασκευή στις 6:30 π.μ. – περισσότερο από 15 ώρες μετά την αρχική του προγραμματισμένη – σχεδόν όλες οι χώρες αντιτάχθηκαν σε ενημερωμένο σχέδιο της Συνθήκης του ΟΗΕ που προέκυψε από τον πρόεδρο της επιτροπής των διαπραγματευτικών επιτροπών, ο διπλωμάτης του Ισημερινού Luis Vayas Valdivieso. Πολλοί από τους εκπροσώπους δήλωσαν ότι το κείμενο δεν αντικατοπτρίζει την εντολή τους στο πλαίσιο της επίλυσης συναρμολόγησης του περιβάλλοντος του ΟΗΕ στην «τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης», αντιμετωπίζοντας τον «πλήρη κύκλο ζωής» των πλαστικών.
“Είμαστε πραγματικά λυπημένοι που λέμε ότι δεν θα έχουμε συνθήκη για να τερματίσουμε την πλαστική ρύπανση εδώ στη Γενεύη”, δήλωσε ο επικεφαλής διαπραγματευτής της Νορβηγίας, Andreas Bjelland Erikse. Ο Valdivieso ολοκλήρωσε τη συνάντηση λίγο μετά τις 9 π.μ. με την υπόσχεση ότι θα συνεχιστεί αργότερα.
Η απόφαση καταλήγει σε μια αμφισβητούμενη εβδομάδα και μισή συζήτηση κατά τη διάρκεια της “επανάληψης” της πέμπτης συνεδρίασης των διαπραγματεύσεων σχετικά με μια συνθήκη UN Plastics, η οποία ξεκίνησε στη Γενεύη στις 4 Αυγούστου.
Τα σημάδια ενός logjam ήταν εμφανή ακόμη και εντός των πρώτων ημερών από τις συνομιλίες, ωστόσο, καθώς οι χώρες έπεσαν στις ίδιες κόκκινες γραμμές που είχαν κολλήσει κατά τη διάρκεια προηγούμενων διαπραγματεύσεων. Μια λεγόμενη “ομοϊδεάτη ομάδα” των χωρών παραγωγής πετρελαίου δήλωσε ότι δεν θα δεχόταν νομικά δεσμευτικές υποχρεώσεις και αντιτάχθηκε σε ένα ευρύ φάσμα διατάξεων που δήλωσαν άλλα έθνη ήταν απαραίτητα, συμπεριλαμβανομένων των ελέγχων για τη νέα πλαστική παραγωγή, καθώς και των υποχρεωτικών γνωστοποιήσεων και των φάσεων των επικίνδυνων χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στα πλαστικά.
Κατά τη διάρκεια μιας ολομέλειας στις 9 Αυγούστου, είπαν οι τρεις παρατηρητές ανεξάρτητα Αλεσμα Ότι οι διαπραγματεύσεις αισθάνθηκαν σαν “Ημέρα Groundhog”, καθώς οι χώρες επανέλαβαν γνωστά σημεία ομιλίας. Ένας κανόνας γύρω από τη λήψη αποφάσεων με βάση τη συναίνεση αποθάρρυνε τον συμβιβασμό από όλες τις χώρες, αν και η ομοϊδεάτη ομάδα-η οποία περιλαμβάνει το Μπαχρέιν, το Ιράν και το Κουβέιτ, τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία, μεταξύ άλλων χωρών-ήταν ιδιαίτερα αδιάλλακτος και κατανοητός ότι θα μπορούσε απλώς να εμποδίσει τις προτάσεις παρά να μετατοπίσει τις θέσεις της. Αντί να καταρρίπτουν ένα σχέδιο της συνθήκης που είχε προετοιμαστεί στα τέλη του περασμένου έτους κατά τη διάρκεια της προηγούμενης συνάντησης στο Busan της Νότιας Κορέας, οι εκπρόσωποι πρόσθεσαν εκατοντάδες προτάσεις σε αυτό, τοποθετώντας μια συμφωνία περαιτέρω από την εμβέλεια.
Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών της Γενεύης, οι εκπρόσωποι απέρριψαν δύο νέα σχέδια της συνθήκης που προετοίμασε ο Valdivieso: ένα κυκλοφόρησε την Τετάρτηπου ήταν τόσο απαράδεκτη που οι χώρες δήλωσαν ότι ήταν “αποκρουστικός“Και δεν είχε” οποιαδήποτε αποδεδειγμένη αξία “. και το πιο πρόσφατο που δημοσιεύθηκε λίγες μόνο ώρες πριν από την Παρασκευή 6:30 π.μ. Ολομέλεια. Βοσκοτόπιο ως βάση για μελλοντικές συζητήσεις.
Παρά την έκβαση της Παρασκευής, η Συνθήκη Πλαστικών δεν φαίνεται να είναι νεκρή. Σχεδόν όλες οι χώρες εξέφρασαν το ενδιαφέρον για συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις – ο εκπρόσωπος της ΕΕ Jessika Roswall δήλωσε ότι δεν θα δεχόταν “μια συνθήκη θνησιγών” – και πολλοί χρησιμοποίησαν το μικρόφωνο τους κατά τη διάρκεια της ολομέλειας για να υπενθυμίσουν σε άλλους για το τι διακυβεύεται.
“Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη βαρύτητα της κατάστασης”, δήλωσε ένας διαπραγματευτής από τη Μαδαγασκάρη. “Κάθε μέρα, οι ωκεανοί και τα οικοσυστήματα και οι κοινότητες υποφέρουν από τις συνέπειες της ανικανότητάς μας να κάνουμε αποφασιστικές και ενοποιημένες ενέργειες”. Ο εκπρόσωπος του Tuvalu, η εκλογή του Pepetua Latasi, δήλωσε ότι η αποτυχία να θεσπίσει μια συνθήκη σημαίνει ότι «εκατομμύρια τόνοι πλαστικών αποβλήτων θα συνεχίσουν να απορρίπτονται στους ωκεανούς μας, επηρεάζοντας το οικοσύστημα, την επισιτιστική ασφάλεια, την επιβίωση και τον πολιτισμό».
Ακόμα, χωρίς αλλαγή στη μορφή των διαπραγματεύσεων-ιδιαίτερα γύρω από τη λήψη αποφάσεων-δεν είναι σαφές εάν οι περαιτέρω συζητήσεις θα είναι καρποφόρες. Ο κανόνας γύρω από τη “λήψη αποφάσεων που βασίζεται στη συναίνεση” σημαίνει ότι η απειλή μιας ψηφοφορίας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ωθήσει τις επιθετικές χώρες μακριά από τις κόκκινες γραμμές τους. Εκτός από τη λήψη αποφάσεων με πλειοψηφία ψήφο, τότε αυτή η δυναμική είναι απίθανο να αλλάξει. “Αυτή η συνάντηση απέδειξε ότι η συναίνεση είναι νεκρή”, δήλωσε ο Bjorn Beeler, Εκτελεστικός Διευθυντής του Διεθνούς Δικτύου Εξάλειψης Ρύπων, Συνασπισμός Υγείας και Περιβαλλοντικών Οργανισμών. “Το πρόβλημα δεν πηγαίνει μακριά.”
Άλλες ομάδες μη κερδοσκοπικών οργανισμών και υπεράσπισης διοργάνωσαν αρκετές σιωπηλές διαμαρτυρίες κατά τη διάρκεια των συνομιλιών της Γενεύης, αυξάνοντας το ίδιο σημείο, εμφανίζοντας τα σημάδια ανάγνωση, “η συναίνεση σκοτώνει φιλοδοξία”.
Ο Senimili Nakora, ένας από τους εκπροσώπους του Φίτζι, δήλωσε κατά τη διάρκεια της ολομέλειας ότι “η συναίνεση αξίζει να αναζητήσουμε αν μας προχωρήσει, όχι αν σταματήσει τη διαδικασία”. Ο διαπραγματευτής της Ελβετίας, Felix Wertli, δήλωσε ότι “αυτή η διαδικασία χρειάζεται ένα χρονικό όριο” και ότι “μια άλλη παρόμοια συνάντηση μπορεί να μην φέρει την ανακάλυψη και τη φιλοδοξία που απαιτείται”.
Άλλες χώρες έθεσαν ευρύτερες ανησυχίες σχετικά με τη “διαδικασία” με την οποία οι διαπραγματεύσεις είχαν προχωρήσει. Οι συναντήσεις ήταν “μη διαφανείς”, “αδιαφανείς” και “διφορούμενες”, δήλωσαν κατά τη διάρκεια της ολομέλειας, πιθανότατα αναφερόμενοι σε ασαφείς οδηγίες που είχαν λάβει από τη Γραμματεία, το γραφειοκρατικό σώμα που διοργανώνει τις διαπραγματεύσεις.
Ο Iinger Andersen, εκτελεστικός διευθυντής του προγράμματος του Περιβάλλοντος του ΟΗΕ, δήλωσε στους δημοσιογράφους την Παρασκευή ότι τουλάχιστον ήταν χρήσιμο να ακούσουν τις χώρες με σαφέστερο να διατυπώσουν τις κόκκινες γραμμές τους. “Ο καθένας πρέπει να καταλάβει ότι αυτό το έργο δεν θα σταματήσει, επειδή η πλαστική ρύπανση δεν θα σταματήσει.”
Η βιομηχανία πλαστικών, η οποία αντιτάχθηκε στον έλεγχο της πλαστικής παραγωγής και της κατάργησης ομάδων επικίνδυνων χημικών ουσιών, δήλωσε ότι θα συνεχίσει να υποστηρίζει μια συνθήκη που «διατηρεί τα πλαστικά στην οικονομία και έξω από το περιβάλλον». Ο Marco Mensink, γραμματέας του Συμβουλίου του Διεθνούς Συμβουλίου Χημικών Συλλόγων, δήλωσε σε δήλωσή του: “Αν και δεν καταλήγει σε παγκόσμια συμφωνία για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης είναι μια χαμένη ευκαιρία, θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τις προσπάθειες για να καταλήξουμε σε συμφωνία που εργάζεται για όλα τα έθνη και μπορεί να εφαρμοστεί αποτελεσματικά”.
Οι περιβαλλοντικές ομάδες, οι επιστήμονες και οι οργανώσεις πρώτης γραμμής απογοητεύτηκαν για να εγκαταλείψουν τη Γενεύη χωρίς μια φιλόδοξη συνθήκη. Είπαν ότι θα ήταν χειρότερο, ωστόσο, εάν οι χώρες αποφάσισαν να συμβιβαστούν σε βασικές διατάξεις όπως η ανθρώπινη υγεία και η “δίκαιη μετάβαση” για όσους πιθανότατα θα επηρεαστούν από αλλαγές στις πολιτικές παγκόσμιας ανακύκλωσης και διαχείρισης αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των συλλεκτών αποβλήτων.
Υπό αυτές τις συνθήκες, χειροκροτούσαν τους εκπροσώπους για να μην συμφωνήσουν με την τελική έκδοση του κειμένου του Προέδρου. «Είμαι τόσο χαρούμενος που μια ισχυρή συνθήκη έδωσε προτεραιότητα σε μια αδύναμη συνθήκη», δήλωσε ο Jo Banner, συνιδρυτής της αμερικανικής οργάνωσης The Descendants Project, το οποίο υποστηρίζει να διατηρήσει την υγεία και τον πολιτισμό των απογόνων των υποδουλωμένων μαύρων ανθρώπων σε ένα swath της Λουιζιάνα που είναι γεμάτο από Petrochemical Facities,
“Αισθάνεται ότι οι φωνές μας έχουν ακουστεί”, πρόσθεσε ο Cheyenne Rendon, ανώτερος υπάλληλος πολιτικής για την αμερικανική μη κερδοσκοπική κοινωνία των εγγενών εθνών, η οποία υποστήριξε ότι η συνθήκη περιλαμβάνει συγκεκριμένη γλώσσα για τα δικαιώματα των αυτόχθονων λαών και τη χρήση της αυτόχθονας επιστήμης.
Αντίθετα, οι φωνές των παρατηρητών δεν ακούστηκαν κυριολεκτικά κατά τις τελευταίες στιγμές της τελικής ολομέλειας στη Γενεύη. Μετά από περισσότερες από δύο ώρες δηλώσεων από εθνικές αντιπροσωπείες, ο Valdivieso γύρισε το μικρόφωνο σε παρέλαση νέων παρευρισκομένων, αυτοχθόνων λαών, συλλεκτών αποβλήτων και άλλων που ήταν παρόντες καθ ‘όλη τη διάρκεια της εβδομάδας και των μισών συνομιλιών. Αλλά μόνο ένας ομιλητής – από το δίκτυο πλαστικών δράσεων για τη νεολαία – μπόρεσε να δώσει μια δήλωση ενώπιον των Ηνωμένων Πολιτειών και του Κουβέιτ ζήτησε από τον πρόεδρο να τους αποβάλει και να ολοκληρώσει τη συνάντηση.
Εξαρτάται τώρα με τη Γραμματεία των Συνθηκών Πλαστικών να θέσει ημερομηνία και ώρα για έναν άλλο γύρο διαπραγματεύσεων, οι οποίες δεν είναι πιθανό να συμβούν μέχρι το επόμενο έτος. Εν τω μεταξύ, όλα τα μάτια θα είναι στη συνάντηση του περιβάλλοντος του ΟΗΕ τον Δεκέμβριο, όπου ο Andersen αναμένεται να παραδώσει μια έκθεση σχετικά με την πρόοδο των διαπραγματεύσεων-ή την έλλειψή τους-και η οποία θα μπορούσε να παρουσιάσει μια ευκαιρία για τις ομοειδείς χώρες να μειώσουν τη φιλοδοξία της εντολής της συνθήκης: η δήλωση που εξηγεί τι προσπαθεί να επιτύχει η συνθήκη. Ορισμένες περιβαλλοντικές ομάδες φοβούνται ότι το Ιράν, η Ρωσία, η Σαουδική Αραβία και άλλοι θα προσπαθήσουν να αλλάξουν την εντολή, ώστε να μην αναφέρεται πλέον στον «πλήρη κύκλο ζωής» των πλαστικών, αλλά μόνο η πλαστική ρύπανση – μετατρέποντας έτσι τη συνθήκη σε μια συμφωνία διαχείρισης αποβλήτων και όχι σε μια πλήρη σουίτα των πλαστικών βλαβών στην υγεία και στο περιβάλλον.
Ο Banner είπε ότι δεν αισθάνεται νικημένος. Στην πραγματικότητα, είναι “πιο παθιασμένη από ποτέ” για να συνεχίσει να αγωνίζεται για νομικά δεσμευτικούς περιορισμούς στο ποσό του πλαστικού που κάνει ο κόσμος.
«Σκοπεύω να επιβιώσω», πρόσθεσε, και για να το κάνουμε αυτό, «πρέπει να σταματήσουμε την παραγωγή πλαστικού».
–Ιωσήφ χειμώναςGrist
Επίσης στο Yale E360
Πλαστικά υπολογισμός: Το PVC είναι πανταχού παρόν, αλλά ίσως όχι για πολύ
